Katachtig trekken je ogen samen
als je lacht naar mij
je mond gaat ietsje open
je tanden kijken blij

Blond haar speelt
met de ruimte om je hoofd
het gaat zijn eigen weg
samen met de wind

Rustig zit je na te denken
op een grasveld in de zon
denk je over leven, dood
en de poes bij je op schoot

Altijd woog je dingen zwaarder
zwaarder dan je zeggen wou
en de dingen die je woog
lieten mij al snel verdwijnen

Nu zit ik hier zelf, alleen
rustig naar een boom te staren
dromend kijken naar de knoppen
waar wij naar zijn gegaan